"Βεβαιότατα" απάντησα όταν ο όντως ευγενέστατος οδηγός ταξί μου ζήτησε να "πάρει" έναν ηλικωμένο κύριο, που ο προορισμός του ταίριαζε με τη διαδρομή μας. Προορισμός του συνεπιβάτη ήταν ο σταθμός Πελοποννήσου. Από το "αξάν" του ηλικωμένου κυρίου αντελήφθην ότι αυτός δεν ήταν 'Ελληνας. Κανένα πρόβλημα. Φθάσαμε στον προορισμό του. Ο οδηγός αποβιβάσθηκε για να ανοίξει τη μπαγκαζιέρα και να βγάλει τη βαλίτσα του κυρίου. Επιστρέφοντας στο τιμόνι, ο οδηγός μου αφηγείται τη στιχομυθία που είχε προ ολίγων δευτερολέπτων με τον πελάτη του:
ΠΕΛΑΤΗΣ: Από πού είσαι;
ΟΔΗΓΟΣ: Από την Άρτα.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Α! Από την "Τσαμουρία", Αλβανία...
Ο οδηγός δεν του απάντησε, όχι για άλλο λόγο αλλά για να διαφυλάξει το μεροκάματο. Περιττεύει να γράψω τι εξέφυγε του έρκους των οδόντων μου. Κι ερωτώ: Θα ήμουν ρατσιστής ή "ελληναράς" ή εθνικιστής, αν, ακούγοντας ο ίδιος τα περί τσαμουριάς, απαντούσα στον εν λόγω κύριο, όπως νιώθω; Στην πρόκληση, στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και της ιστορίας να μην απαντάμε; Εκεί φθάσαμε...
ΠΕΛΑΤΗΣ: Από πού είσαι;
ΟΔΗΓΟΣ: Από την Άρτα.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Α! Από την "Τσαμουρία", Αλβανία...
Ο οδηγός δεν του απάντησε, όχι για άλλο λόγο αλλά για να διαφυλάξει το μεροκάματο. Περιττεύει να γράψω τι εξέφυγε του έρκους των οδόντων μου. Κι ερωτώ: Θα ήμουν ρατσιστής ή "ελληναράς" ή εθνικιστής, αν, ακούγοντας ο ίδιος τα περί τσαμουριάς, απαντούσα στον εν λόγω κύριο, όπως νιώθω; Στην πρόκληση, στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και της ιστορίας να μην απαντάμε; Εκεί φθάσαμε...
1 σχόλιο:
Είχα καλέσει ραδιο-ταξί για το αεροδρόμιο και η διαδρομή κόστιζε σχεδόν 30 ευρώ.
Ο οδηγός προφανώς Αλβανός. Με καλά ελληνικά, αλλά με αξάν και τα συνήθη λάθη που κάνει ένας αλλοδαπός που προσπαθεί να μιλά ελληνικά.
Εννοείται πως τον αντιμετώπισα σαν να ήταν Έλληνας και ακόμη καλύτερα.
Η ευγένεια τον ..."απελευθέρωσε" και μετά από λίγο μου λέει: "Να περάσω πηγαίνοντας από το πλυντήριο να ρίξω ένα πλυσιματάκι στο αμάξι, δεν θα αργήσουμε!"
Του απάντησα με ένα παγερό "όχι" και σταμάτησα τις ευγένειες.
"Δώσε θάρρος στο χωριάτη..."
Δημοσίευση σχολίου